获罪
ㄏㄨㄛˋ ㄗㄨㄟˋ
獲罪
是
获罪 huò zuì ㄏㄨㄛˋ ㄗㄨㄟˋ
得罪。 《论语.八佾》:「获罪于天,无所祷也。」 《三国演义.第一○回》:「我获罪于天,致使徐州之民,受此大难!」 获咎建功
huò zuì
(获罪)
亦作“ 获辠 ”。